In de haven van Huizen meert binnenkort weer een grote asielboot aan. Er is plaats voor 190 asielzoekers dit keer. In het dorp zijn de voorbereidingen in volle gang om de tijdelijke inwoners een warm welkom te geven. "Ik hoop dat ze bij ons komen voetballen!"
De plaatselijke breiclub wil sjaals maken, kerken staan paraat om kleding in te zamelen en sportverenigingen openen hun deuren: alles om de asielzoekers zich thuis te laten voelen in Huizen.
"Mensen willen graag helpen. Spullen doneren of iets organiseren", vertelt Silvia van Beusekom van de Vrijwilligerscentrale Huizen. Ze heeft al wat telefoontjes ontvangen van mensen die hulp aanbieden. "De energie bij vrijwilligers is hoog hier in Huizen. Dat is hartverwarmend om te zien."
Zover is het nog even niet, want pas op 15 oktober komt de nieuwe asielboot, de MS Fortuna, aan in de haven van Huizen. Vanaf 24 oktober worden de eerste bewoners verwacht. Het schip mag vervolgens zes maanden in de haven blijven liggen.
De tekst gaat door na de video.
Het is niet voor het eerst dat er een asielboot in Huizen aanmeert. Eind vorig jaar arriveerde de Carissima in de haven. Het hotelschip diende toen als tijdelijke verblijfplaats voor zo'n 150 asielzoekers, die maximaal drie maanden mochten blijven.
Destijds organiseerde voetbalvereniging S.V. Huizen wekelijks training voor een groep mannen van het schip. "We zijn er klaar voor omdat opnieuw te doen", vertelt Haris Bantvawala. "Het zijn jongens net als wij, ze willen graag een balletje trappen."
Het maakt niet uit welk niveau de nieuwe spelers hebben. "Of je nou heel goed tegen een bal kan aantrappen of dat je nog nooit een bal hebt gezien: als je wil voetballen, ben je hier van harte welkom", aldus Haris. "Deze mensen hebben hun land achtergelaten. We willen dat ze zich hier thuis voelen, dus we zullen ze met open armen ontvangen."
"Wacht nog héél even met spullen inzamelen!"
De Vrijwilligerscentrale bemiddelt tussen alle mensen die willen helpen en de asielzoekers op de boot. "We laten de nieuwe bewoners eerst even rustig landen, daarna gaan we vragen wat de behoefte is", vertelt Silvia.
Ze roept dan ook mensen op om nog héél even te wachten met het opzetten van hulpacties. "Het was geweldig hoeveel kleren en spullen er werden gedoneerd de vorige keer, maar bijna té overweldigend. Dus mensen: even geduld, we zullen binnenkort op onze website aangeven wat er nodig is."
Toch hoopt Haris van harte dat zijn vereniging weer een club enthousiaste spelers mag verwelkomen. "Sport verbroedert. Deze jongens willen weer een leven opbouwen en voetballen kan daarbij helpen", zegt Haris. "Dat we niet dezelfde taal spreken, maakt niet uit. Op het veld krijg je een band met elkaar."
