Het gebeurt maar zelden dat een fotograaf kans ziet zo'n vertederend rovertje zo mooi op de gevoelige plaat vast te leggen. Het lukte de Eemnesser hobbyfotograaf Hung Hoang vorige week in de Noordpolder van zijn woonplaats. Een witte hermelijn zag Hoang wel vaker, maar meestal waren ze hem te snel af. Deze hermelijn nam de tijd voor onderstaande foto en het leek zelfs alsof hij een cadeautje in de vorm van dit muisje naar de polderfotograaf kwam brengen.
"Dat dit diertje zo op mij af kwam lopen, was een cadeautje"
Bijna dagelijks is Hung Hoang (67) in de polder van Eemnes te vinden. Zijn bijnaam luidt niet voor niets 'de polderfotograaf van Eemnes'. Vorig jaar bracht hij een fotoboek uit genaamd De Eempolder, met 126 van zijn mooiste polderfoto's. Hoang exposeerde ook enkele van deze foto's in het Huis van Eemnes. Als het even kan pakt de Eemnesser 's morgens de fiets om rond zonsopgang naar het officiële stiltegebied te gaan.
Mooi wit 'ijsbeertje'
"Het licht is dan op zijn mooist. De dieren en vogels ontwaken rond die tijd. Je ziet dan veel onderlinge interactie. Ik heb foto's van roofvogels, grutto's, ooievaars, koeien, hazen, zwanen en ga zo maar door, maar dit is mij in die dertien jaar dat ik hier in de polder fotografeer nog niet eerder gelukt. Ik weet waar die hermelijntjes zitten. Ik heb ze vaker gezien, ook wel een moeder met haar jonkies, maar niet zo mooi wit", vertelt Hoang.
"Die beestjes zijn ook zo snel. Ik had deze al zo'n tien minuten in mijn vizier. Hij mij waarschijnlijk niet. Dat hij zo op mij af kwam lopen, was een cadeautje. Hij zat op iets meer dan tien meter afstand met dat muisje in zijn bek. Dat beestje heeft iets weg van een jong ijsbeertje, zo mooi en vertederend."
"Nu geniet ik van de stilte in de polder"
Hung Hoang kwam 42 jaar geleden in Eemnes wonen. Hij kreeg samen met enkele landgenoten bijna direct een woning toegewezen, nadat hij als bootvluchteling vanuit Vietnam in Nederland terecht was gekomen. "Ik woonde in Saigon, een stad waar het altijd druk en levendig was. Kortom, veel herrie op straat. Een groot verschil met Eemnes. Hier is het stil en rustig."
Magisch licht
Fietsen, eerst een noodzakelijk kwaad, opent een nieuwe wereld voor de hobbyfotograaf. "Nadat ik was afgekeurd, ik werkte in de elektrotechniek, moest ik gaan fietsen van de artsen en fysiotherapeuten om mijn conditie te verbeteren. Zo ontdekte ik de polder. Eerst vond ik het er saai, maar nu geniet ik van de stilte. Vooral 's morgens is het zo mooi. De zonsopkomst op de zomerdijk met dat magische ochtendlicht, dat is onbeschrijfelijk."
De hermelijn verkleurt
De hermelijn is een klein zoogdier, tussen de 20 en 40 cm inclusief staart. Hij behoort tot de familie van de marterachtigen, zoals de wezel of de steenmarter. Het diertje is te herkennen aan de zwarte punt op de staart. Het bruine diertje verkleurt naar wit als de temperatuur onder het vriespunt daalt, zoals te zien is op bovenstaande foto. Het beestje heeft zijn habitat in weilanden en heidevelden. De hermelijn moet elke dag 40 procent van zijn gewicht aan voedsel eten. Om zijn maag te vullen jaagt hij op knaagdieren, zoals woelmuizen, veldmuizen en kleine hazen, maar eet hij ook eieren en kuikens van weidevogels, zoals de kievit en de grutto.
Pak an Groen
Om de klimaatverandering te lijf te gaan komen steeds meer Noord-Hollanders in actie. Inwoners veranderen hun leefwijze, kopen verantwoord en isoleren hun huis. Ondernemers zien kansen en slaan nieuwe wegen in met duurzame producten en diensten. In het programma Pak An Groen kun je het iedere dinsdag zien op TV.
Reageren? Stuur een mail naar pakangroen@nhmedia.nl
