Het was erg spannend en vooral emotioneel, maar nabestaande Robbert van Heijningen houdt een goed gevoel over aan de verklaring die hij vandaag heeft mogen geven in de rechtszaak rondom de ramp met vlucht MH17. Dat vertelt hij aan NH Nieuws. "Ik hoop dat ik mijn familie niet alleen een gezicht, maar ook een stem heb kunnen geven. Ik heb het voor hen gedaan", vertelt hij.

Robbert van Heijningen verloor zeven jaar geleden zijn broer Erik, schoonzus Tina en neefje Zeger toen vlucht MH17 boven Oekraïne met een raket uit de lucht werd geschoten. De Hilversummers waren drie van de 298 slachtoffers van de ramp.
Drie Russen en één Oekraïener staan nu terecht als verdachten van het neerhalen van het vooral met Nederlanders gevulde vliegtuig. Vanaf vandaag komen nabestaanden van een deel van de slachtoffers aan het woord, Robbert was vanmorgen als een van de eersten aan de beurt.
Lees ook
-
Nabestaanden aan zet in MH17-proces: "Zodat iedereen beseft hoe barbaars dit is"
Maandag 06 september 2021 om 04:30
Voor Robbert voelde het moment vandaag als het allerlaatste wat hij voor Erik, Tina en Zeger kon doen. "Ik heb er daarom ook erg lang naar uitgekeken en ik ben ook blij dat ik dit heb gedaan", vertelt hij op NH Radio. "Het was voor mij het moment waarop ik als nabestaande kon vertellen wat de ramp niet alleen met mijn familie heeft gedaan, maar ook met mij, mijn vrouw en al die andere nabestaanden. Het heeft een enorme impact gehad. Daar heb ik de aandacht op willen leggen en ik heb het gevoel dat er door de rechters echt naar werd geluisterd."
Robbert hoopt dat hij vooral zijn familie een stem heeft kunnen geven. "Deze zaak draait natuurlijk niet om ons als nabestaanden, maar om de slachtoffers van deze verschrikkelijke ramp. Zelf kunnen ze helaas niet meer spreken. Ik hoop dat ik dat voor ze heb kunnen doen", vertelt hij. "Voor mij voelt het ook echt als een belangrijk moment. Het gaat mij niet zozeer om de veroordeling van de verdachten, maar vooral ook over wat de rechters over de zaak zeggen. Het doet me veel als deze onafhankelijke rechters straks erkennen dat het vliegtuig door een raket is neergeschoten en dat daar mensen voor verantwoordelijk zijn. Dat zou mij veel voldoening geven."
"Ik weet wel zeker dat al die verhalen een verschil gaan maken. De rechtbank is natuurlijk niet van steen, dat zijn ook mensen"
'Lege' rechtszaal
De rechtszaal waarvoor Robbert vanmorgen sprak, was betrekkelijk leeg. "De verdachten zelf waren er niet, alleen hun advocaten. Het zou kunnen dat ze met een videoverbinding hebben meegekeken, maar dat betwijfel ik. Dat de advocaten er waren, was voor mij wel al genoeg. Er waren verder ook geen nabestaanden, want die volgen de zaak op een andere plek", vertelt hij. "Toch vond ik het erg heftig om te doen, maar ik heb het gevoel dat ik mijn boodschap goed heb kunnen overbrengen."
De komende drie weken komen naast Robbert nog zeker negentig andere nabestaanden aan het woord. "Ik kan er niet elke keer bij zijn, maar als het even kan volg ik wat er gebeurt. Er spreken ook andere nabestaanden die ik goed ken en met wie ik na de ramp samen ben opgetrokken. Ik weet wel zeker dat al die verhalen een verschil gaan maken. De rechtbank is natuurlijk niet van steen, dat zijn ook mensen. Al die verhalen van de nabestaanden zijn een stukje van een puzzel. Een puzzel die straks in elkaar valt en goed duidelijk maakt wat er precies gebeurd is en welke emoties daarbij komen kijken. Ik ben er trots op dat we dit samen doen."