Bonus-oma voor buitenlands gezin is groot succes: "Oma Paula is familie geworden"

"Oma Paula!!!" Paula van Mourik kleppert aan de brievenbus van de gezinswoning in de Hilversumse wijk Kerkelanden. Vier kinderen rennen naar de voordeur om 'hun' oma Paula te begroeten. De tas met Nederlandse spelletjes komt op tafel en de kinderen zetten ganzenbord klaar. "Wie het hoogst gooit, mag beginnen."

Via het zogeheten Mama-Oma Project kwam Paula bij dit gezin terecht. Hierbij worden opa's en oma's in contact gebracht met gezinnen die vanuit het buitenland naar Nederland gekomen zijn. Omdat de echte grootouders ver weg wonen, krijgt het gezin er zo een opa of oma bij die wél in de buurt woont.

Oorspronkelijk zou de pilot in Hilversum een jaar duren, maar oma Paula bleef gewoon komen. Nu, ruim twee en een half jaar later, is ze onmisbaar geworden voor het gezin, vertelt moeder Gulnara Akimbayeva. "Wij zijn zo dankbaar voor oma Paula! Het is altijd een feestje als ze er is. Ze betekent heel veel voor de kinderen. En ook voor mij."

Die liefde komt van twee kanten, want oma Paula is dól op de kinderen. "Het zijn zulke lieve, enthousiaste en nieuwsgierige kinderen." Toen haar eigen kleinkinderen naar de middelbare school gingen, had ze opeens tijd over op de woensdagmiddag. "Ik had niet verwacht dat ik een gezin met vier kinderen zou krijgen, maar het is erg gezellig en leuk om te doen."

Lantaarnpaal

Het Kazachse gezin verhuisde enkele jaren geleden naar Hilversum. Vader Darmen, moeder Gulnara, dochters Zhanzaya (10), Zhasmin (8) en Aria (6) en zoon Askan (3).

Oma Paula was een grote hulp toen de kinderen de taal moesten leren. "In het begin was dat best het even zoeken, want ze spraken nog geen woord Nederlands. We gingen boekjes lezen en op straat wees ik alles aan: struik, huis, gras, boom. Vooral het woord 'lantaarnpaal' vonden ze erg bijzonder."

Voor de kinderen van Gulnara voelt oma Paula inmiddels als een echte oma. "Ik vind haar heel lief," vertelt Aria (6). In de vakanties mogen de kinderen soms mee naar het huis van oma Paula, dan doet opa Dik ook gezellig mee. "Dan gaan we pannenkoeken bakken en soms pizza's," vertelt Aria. "Ik hoop dat ze nog heel lang blijft, want ze is al bijna tachtig," vult Zhanzaya (10) aan.

Oma Paula moedigt anderen aan om ook bonus-oma of -opa te worden. "Dit project heeft zo veel mooie kanten. Niet alleen dat de kinderen integreren, maar ook dat je zelf weer een maatschappelijk doel hebt. En je doet gewoon heel veel leuke dingen, ik kan het iedereen aanraden!"

Paula is niet alleen een oma voor de kinderen, maar ook een beetje een moeder voor Gulnara. "Ik vertel oma Paula alles. Wat ik heb meegemaakt, hoe het met de kinderen gaat, mijn zorgen. Ze is bijna een psycholoog voor mij, een echte moeder dus. Al mijn vriendinnen hebben zich ook aangemeld voor een oma Paula."

Ze zou dan ook het liefst zien dat oma Paula bij het gezin intrekt. "In Kazachstan is dat heel gebruikelijk. Dus ik heb gezegd: oma Paula, ik kan een kamer of een etage voor je vrijmaken. Maar dat wil ze helaas niet, haha."