De deuren van toko Roeraade zijn weer open. Binnen een maand na het tragische overlijden van Rob Kabboord, de 73-jarige Hilversummer die begin oktober omkwam bij het busongeluk in Ecuador, heeft zijn vrouw Anneke besloten voorlopig verder te gaan met de winkel. Hoe de toekomst er van Roeraade uitziet, blijft nog even ongewis.
In de winkel, die tijdens ons bezoek dicht is, ziet alles er nog hetzelfde uit. Alle duizenden producten liggen op dezelfde plek. Het magazijn aan de achterkant van de zaak zit eveneens ramvol, zoals gebruikelijk.
Aan het bekende en brede assortiment van de specialist voor de oosterse keuken is niets veranderd. Maar de wereld van Roeraade is uiteraard compleet anders. 'Mister Roeraade' of de man met de witte stofjas, zoals Rob Kabboord bij velen bekend stond, ontbreekt. "Het zal nooit meer normaal zijn", zegt zijn vrouw.
Realiteit
Inmiddels is het fatale ongeluk alweer een maand terug. Het is een heel bewogen periode geweest voor Anneke. Dat begon in Ecuador, waar haar man overleed terwijl ze net begonnen waren aan hun rondreis Ecuador en de Galapagoseilanden. Daar begon onder andere het dagenlange geregel om samen met Rob terug te komen naar Nederland. Naar hun thuis aan de Naarderstraat. Robs uitvaart is nu geweest en heel voorzichtig keert de rust terug. Terug naar de realiteit van alle dag.
Alles gaat volgens Anneke nu 'zijn gangetje'. Langzaam probeert ze haar leven zonder Rob, hoe goed en kwaad dat gaat, weer op te pakken. Helemaal alleen thuis is ze niet. Haar zoon Robert, ook wel kleine Rob, is nog bij haar. Direct na het nieuws van het overlijden van zijn vader is hij overgekomen uit Australië. "Natuurlijk mis ik Rob heel erg, maar als ik binnen kom is het huis niet leeg. Dat is heel erg fijn", merkt Anneke op.
Lust en leven
Roeraade is uiteraard een groot onderdeel van het leven van het gezin. De winkel was Robs lust en leven. Eerder zei Anneke al dat hij geen hobby's had. Alle tijd ging in de zaak zitten. Want waarom boven rustig een puzzel doen als je die tijd ook in de winkel kan stoppen?
"Het besluit om de winkel te openen was voor veel mensen een grote verrassing. Eigenlijk ook voor mezelf"
Sneller dan gedacht voor velen heeft Anneke in overleg met haar zoon besloten de deuren van Roeraade weer te openen. Vorige week donderdag, vrijdag en zaterdag konden de klanten voor het eerst weer terecht voor hun potjes sambal, kruiden, specerijen en al het ander lekkers dat de winkel, die 119 jaar bestaat, verkoopt.
Drie dagen druk
"Het besluit om de winkel vorige week weer te openen was voor veel mensen een grote verrassing. Eigenlijk ook voor mezelf", geeft Anneke toe. "En ik had al helemaal niet vermoed dat het die drie dagen zo druk zou zijn", is haar toevoeging.
"Papa zou het ook niet anders gewild hebben dan dat we weer open gingen", aldus 'kleine' Rob. Hij vermoedt dat hij de deuren al veel eerder open had gezwaaid. De etalage waarin Anneke de foto van haar Rob met het overlijdensbericht had opgehangen, trok veel bekijks. Op sommige momenten stond het er wel drie rijen dik. "Als papa hier was geweest, dan had hij de winkel meteen opengedaan. Normaal gesproken was het nooit zo druk en ja, zaken zijn nou eenmaal zaken", meldt hij.
Die eerste werkdagen waren mooi en zwaar voor Anneke. Het was goed om de klanten weer te kunnen ontvangen in de zaak aan de Naarderstraat. Het was duidelijk dat ze hun culinaire trip naar Roeraade gemist hadden. Dat is op te maken uit de grote opkomst.
Hart onder de riem
Tevens wilde iedereen Anneke een hart onder de riem steken, van haar horen hoe het met haar gaat, wat er gebeurd is en zelf hun herinneringen van 'Mister Roeraade' delen. Sommige klanten werden zelf emotioneel. Aan de ene kant doen die steun, interesse en de verhalen haar goed, maar aan de andere kant viel het zwaar steeds hetzelfde verdrietige verhaal te moeten vertellen.
"Op zaterdag, toen de winkel dicht was, was ik er klaar mee. Ik heb een glas wijn genomen en daarna nog één en toen ben ik mijn bed ingegaan", zegt ze. "Maar ik ben wel blij dat ik het gedaan heb."
God mag 't weten
Door de deuren weer open te gooien, wil Anneke niet alleen de draad weer proberen op te pakken en bezig zijn. Een stuk afleiding hebben. Ook zien zij en haar zoon dit als 'het kopen van tijd'. Zeker tot eind 2022 kunnen de klanten op donderdag, vrijdag en zaterdag langskomen. In de tussentijd kunnen zij kijken naar ideeën en een oplossing voor Roeraade. Tot nu toe is het onduidelijk hoe die toekomst eruit gaat zien. "Wat we gaan doen? God mag het weten."
"Van de week kreeg ik van één van onze medewerkers een lijst van spullen die ik moest bestellen, maar ja, wat bestel ik bij wie?"
De rolverdeling was altijd heel duidelijk: Rob was verantwoordelijk voor de winkel en alles wat daarbij kwam kijken en Anneke hielp mee in de keuken. Zo maakt zij meer dan twintig verschillende soorten sambal. Nu zij er alleen voorstaat, komt zij voor verrassingen te staan. "Ik loop tegen allerlei stomme dingen aan, zoals de inkoop. Van de week kreeg ik van één van onze medewerkers een lijst van spullen die ik moest bestellen, maar ja, wat bestel ik bij welke leverancier?", luidt haar voorbeeld.
Oude rekeningen
Om er goed achter te komen, heeft Anneke oude rekeningen doorgespit. Met hulp van de leveranciers, waar Rob al vele jaren mee samenwerkte, is het allemaal wel goed gekomen. Maar het zijn van die zaken waar je in de praktijk tegenaan loopt. Dingen waar je nooit over hebt hoeven nadenken en die nu ineens op jouw bordje belanden.
Ander voorbeeld daarvan zijn de gerechten die Rob maakte. Van lang niet alles heeft hij opgeschreven hoe hij het maakte. Hij deed altijd alles op gevoel en vooral op geur, zoals hem dat altijd geleerd is. "Hij zocht altijd alles op, maar nooit op Google. Rob ging altijd langs alle omaatjes en zo leerde hij hoe hij de gerechtjes moest maken. Koken heeft hij niet geleerd uit kookboeken."
Omeletjes
Terwijl ze verhalen vertellen over Rob zie je bij moeder en zoon regelmatig een glimlach op het gezicht verschijnen. Je ziet ze teruggaan naar vroeger. Het uitdokteren van hoe bijvoorbeeld zijn bekende omeletjes maakte, hoort nu bij het verder gaan en de herinnering levend houden aan 'Mister Roeraade'. De man die Roeraade belichaamde en zoveel wijsheid en kennis had van de duizenden producten die hij had en exact van zijn klanten wist waarvoor ze bij hem kwamen. Het gemis groot en zeker voelbaar.
