NAARDEN - Het was flink afzien, dwars door de 'zone des doods' op bijna 9 kilometer hoogte. Toch wist Wilco Dekker uit Naarden vorig jaar de top van de wereld te beklimmen. Hij zag ook de file op de bergtop; een groot contrast met de doodse stilte die nu heerst op de Mount Everest. Hij schreef een boek over zijn tocht én doet een boekje open aan NH Nieuws.
"Een bucketlist afvinken is niet hoe het hoort te zijn, bergbeklimmen gaat voor mij veel meer over dichtbij jezelf en de natuur komen."
Veel mensen herinneren zich de beelden nog wel van een grote file op de berg, ook precies een jaar geleden. Het werd zo druk dat de bergbeklimmers uren moesten wachten tot ze de top konden bereiken. Zeer kostbare tijd, want de klimmers lopen in de 'zone des doods' met beperkte zuurstof waar iedere vertraging grote risico's met zich meebrengt. De file heeft -vooral indirect - het leven van diverse bergbeklimmers gekost.
Dekker vertelt aan NH Nieuws wat hij hiervan meekreeg: "Ik heb zelf de rustigere Noordkant beklommen, die technisch uitdagender is, maar desondanks heb ik ook de drukte ervaren." Hij zag veel ongetrainde mensen op de berg, iets wat hij zelf onbegrijpelijk vindt. Dekker heeft er wel een verklaring voor.
"Door het internet komt de wereld dichterbij en mensen willen steeds extremere dingen doen. Alles kan, alles mag en mensen denken dat ze onsterfelijk zijn"
"Door het internet komt de wereld dichterbij en mensen willen steeds extremere dingen doen. Alles kan, alles mag en mensen denken dat ze onsterfelijk zijn. Als je genoeg geld hebt, sluiten avonturiers zonder ervaring zich bij een expeditie aan waar ze extra begeleiding en zuurstof krijgen. Maar besef wel: als het fout gaat, dan gaat het ook goed fout. En op zo'n moment kan je helemaal niets als je niet getraind bent." Dit gaat volgens Dekker voorbij aan de passie voor het klimmen en de berg.
Tekort aan zuurstof
Je gaat op zo'n hoogte een enorme uitdaging aan. "Je weet van tevoren niet hoe je lijf reageert op de omstandigheden. Op die hoogte heb je een enorm tekort aan zuurstof en dat doet nogal wat met je. Je hebt dreunende koppijn, je longen doen zeer, je blijft maar hoesten en je kan niet snel lopen. Het is een extreme uitdaging: iedere fout kan je je leven kosten. Als je dan vier uur van je kostbare tijd én zuurstoffles opmaakt in een file, dan is dat gewoon echt een gevaar voor je leven."
Het is vandaag de dag precies het tegenover gestelde op de berg; er is geen file, er is zelfs geen bergtoerist te bekennen vanwege het coronavirus. Slechts één team is aanwezig om de berg schoon te maken.
De Mount Everest laat Dekker zeker niet los en dus zei hij direct 'ja' toen een uitgever hem benaderde en hem vroeg zijn ervaringen op te tekenen. Het resultaat is te lezen in het boek Mount Everest, de weg naar de Hemel.
Tekst gaat verder onder de foto.
In het boek wordt de lezer meegenomen in de voorbereiding, het waarom, de inspanning, uitputting, passie en euforie. Het is een gedetailleerde dag tot dag beschrijving die de lezer meeneemt tot de top en weer naar beneden.
Het boek leest als een spannend avonturenboek, maar is ook een praktische gids voor klimmers die zelf ook de ambitie hebben de bergtop te bedwingen. "Ik denk dat iedereen de berg kan beklimmen, mits je de juiste voorbereidingen treft. Je moet er veel voor doen. Zelf heb ik er vijf jaar voor getraind, inclusief andere beklimmingen ter voorbereiding," blikt hij terug.
Het is gelukt
De eerste reacties van lezers zijn al lovend. Het is dan ook niet niks van Dekker heeft gepresteerd; er hebben in totaal maar 30 Nederlanders op de top van de Mount Everest gestaan. De beklimming zal Dekker de rest van zijn leven bijblijven. "En 23 mei blijft voor altijd in mijn herinnering staan. Het is niet gewoon dat het is gelukt, het is bijzonder", besluit hij.
Bekijk hier de video waarin Wilco vorig jaar aan NHNieuws over zijn ervaringen vertelde.
