Gooise huisartsen ook naar het Malieveld: "We willen weer doen waar we goed in zijn"

"We willen weer doen waar we goed in zijn en dat is patiëntenzorg", zo geeft Dennis Pot aan. De Hilversumse huisarts en tevens praktijkhouder in Hilversum-Oost ervaart al tijden dat de patiëntenzorg niet meer op orde is. Dat heeft bijvoorbeeld te maken met de wachtlijsten elders in de zorgketen. Doordat de wachtlijsten bij de GGZ, de thuiszorg en ouderenzorg lang zijn, zit de huisarts en vooral de patiënt klem. "Je kunt geen plek bieden."

Robert Boersma, directeur van Gezondheidscentrum Huizermaat en Bovenmaat in Huizen, hoort dezelfde klachten van 'zijn' huisartsen. Hij zegt dat ze echt het hoofd boven water moeten zien te houden, mede door de al genoemde wachtlijsten. "Omdat er niet meteen plek is, moeten onze huisartsen er achteraan blijven gaan. Dat kost veel tijd en zolang er geen plek is gevonden, blijven de patiënten bij de huisarts komen", verduidelijkt hij. 

Administratieve dwang

Een vaak gehoorde klacht is de groeiende administratieve rompslomp. Volgens Pot neemt het invullen van formulieren en het regelen van verwijzingen ongeveer een derde van de tijd in. Tijd die er dan niet meer is voor patiënten. "De regeldruk moet echt minder. Het helpt als we daarover afspraken kunnen maken met de verzekeraar, want vanuit de verzekeraar is er een hoop administratieve dwang", meldt de Hilversumse huisarts.

Overal moeten maar briefjes voor worden geschreven door de huisartsen. Als de opticien een klant wil doorsturen naar de KNO-arts is daar een verwijzing van de huisarts voor nodig. Pot zegt dat hij in dit voorbeeld geen medische meerwaarde heeft en dat de expertise op dit gebied toch echt bij de opticien ligt, maar In de praktijk ligt dat toch anders. 

Eindeloos geregel

En zo zijn er veel meer voorbeelden van bureaucratie en eindeloos geregel te vertellen. Als een specialist in het ziekenhuis vindt dat de patiënt bij een andere specialist moet zijn in hetzelfde hospitaal dan moet de huisarts opnieuw op papier in actie komen om die behandeling mogelijk te maken. Dit ervaren huisartsen als onnodig en tijdrovend. Daar moet ook echt wat aan gedaan worden. 

Daarnaast komt er veel meer af op huisartsen. Ziekenhuizen worden specialistischer, stoten taken af en ouderen moeten langer zelfstandig blijven wonen. Dat betekent dat patiënten met steeds complexere zorgvragen komen en dat terwijl de huisarts zeer beperkt tijd heeft, omdat de volgende patiënt alweer geholpen zou moeten worden. 

En in plaats van dat het aantal patiënten per huisarts daalt, zodat er meer en betere zorg verleend kan worden, neemt het aantal alleen maar toe. Pot heeft zo'n 3.000 patiënten, terwijl het gemiddelde per huisarts op iets meer dan 2.100 zou moeten liggen. En zelfs dat is aan de hoge kant, want de wens is dat een huisarts 1.850 patiënten heeft. Gezien de magere aanwas van nieuwe huisartsen lijkt dat laatste getal per huisarts een utopie. 

Open vacature

Niet alleen is het lastig om nieuwe huisartsen te vinden, dat geldt ook voor ondersteunend personeel. Al twee jaar heeft Pot een vacature openstaan die hij niet gevuld krijgt. Dat zorgt ervoor dat hij zich met andere zaken bezig moet houden dan patiëntenzorg. Dat is bovenop alle andere 'afleidingen'.

"Ik krijg de werkroosters qua ondersteuning niet ingevuld, waardoor ik weer meer administratieve taken moet doen", zegt hij. "Ik ben al een uur bezig met het instellen van de bandjes op de telefooncentrale, omdat we morgen gaan demonstreren. Ik heb niemand die dat voor mij kan doen", luidt het voorbeeld. 

Ander belangrijk punt is het aantrekkelijk maken van een eigen praktijk. Tegenwoordig stappen huisartsen liever in als waarnemer. Dat biedt veel voordelen. Zo is het voor hen makkelijker om op vakantie te gaan. En zo hoeven zij, omdat ze geen praktijkhouder zijn, geen avond-, nacht en weekenddiensten (ANW) te draaien.

Pot vertelt dat hij soms het gevoel heeft een dubbele baan te hebben. Hij is verantwoordelijk voor het reilen en zeilen van de praktijk en heeft dan ook nog een klus te klaren op de huisartsenpost. "Ik ben voor het loskoppelen van die ANW-diensten."

Zorgelijk

Veel verantwoordelijkheid en lange dagen zijn daarvan het gevolg. "Soms begin ik om 8 uur 's morgens en ben ik pas om middernacht klaar. Bij ons wordt er in tegenstelling tot andere beroepen niet gekeken naar de Arbeidstijdenwet. Dat is heel zorgelijk", meldt Pot. Boersma herkent dit probleem en is het eens met de Hilversummer dat het houden van een praktijk meer voordelen zou moeten bieden dan het werk als waarnemer. 

Beiden merken dat patiënten begrip hebben voor hun noodkreet, dat ze vrijdag 1 juli het werk stilleggen (spoedoproep is wel geregeld) en gaan demonstreren in Den Haag. "De huisarts is een belangrijk persoon en onze patiënten zien in dat toegankelijk blijven belangrijk is", aldus de directeur van de twee gezondheidscentra in Huizen.

Tot Slot stelt Pot dat zijn patiënten de gevolgen van de toegenomen druk zelf ook zien en merken. De wachttijden lopen op. De beantwoording op mails en telefoontjes duurt langer en dat er maar tijd is voor één vraag tijdens het spreekuur, ook al zijn er meer klachten. "Ze snappen waarom we naar het Malieveld gaan."