Het huisje in de voortuin van de Bussumse Catrien Nitzsche, wat bedoeld was als voorziening voor mantelzorg voor haar vader, moet van de gemeente Gooise Meren toch verdwijnen. De informatie vanuit de gemeente is op z'n minst verwarrend, al helemaal omdat het huisje eerst werd toegestaan. De vader van Nitzsche is helaas overleden in het verzorgingshuis en heeft nooit van de mantelzorg gebruik kunnen maken.
Het hele proces startte twee jaar geleden toen het schuurtje, wat in de voortuin van het huis van Nitzsche staat en amper zichtbaar is vanaf de straat, dringend aan vervanging toe was. Na de nodige informatie aan de gemeente te hebben verstrekt, kreeg zij groen licht om te bouwen. Maar toen de gezondheid van haar vader verslechterde, ontstond steeds meer het idee om het schuurtje om te vormen tot mantelzorghuisje.
Doe het zelf
Het was al ingewikkeld genoeg voor de gemeente om te oordelen over de bouw van het nieuwe schuurtje, maar voor de afmetingen om van het gebouwtje een mantelzorghuisje te maken, kreeg Nitzsche te horen kreeg dat ze maar 'op internet moest zoeken'. Vergunningsvrij bouwen mag onder bepaalde voorwaarden in je achtertuin en steeds meer gemeenten staan het toe om mantelzorghuisjes in de eigen tuin te laten plaatsen. Zo kwam zij er achter dat in elk geval de afmetingen van het huisje voldeden.
Om zo volledig mogelijk te zijn vroeg Nitzsche ook aan de achterburen of zij akkoord konden gaan met het bescheiden onderkomen. Zij gaven te kennen geen bezwaren te hebben en de Bussumse huisarts kon gaan (ver)bouwen in haar voortuin.
Het Spiegel in Bussum heeft een beschermd dorpsgezicht, wat inhoudt dat bijvoorbeeld heggen niet te hoog mogen zijn en er geen bebouwing in voortuinen te zien mag zijn. Nu komt deze 'bebouwing' in de vorm van schuurtjes en complete veranda’s wel voor en wordt min of meer gedoogd. Tot er iemand klaagt. Dan treedt de gemeente op en gaat handhaven.
"Ik werd als een hete aardappel continu maar doorgeschoven"
Dat klagen deed in dit geval de achterbuurman, die van mening was veranderd. Het huisje was toch teveel te zien volgens hem. De gemeente kwam vervolgens kijken én handhaven. Gevolg was dat het bouwsel toch moest verdwijnen. Niet nadat er eerst een bouwstop was afgekondigd. Opvallend was wel dat toen de handhaver langskwam, hij in eerst instantie het huisje niet kon vinden, omdat het bijna niet zichtbaar is vanaf de straat.
Eindeloos
Nitzsche zelf is enigszins radeloos geworden van het hele traject. "Ik werd als een hete aardappel continu maar doorgeschoven", zegt ze over haar traject van het kastje naar de muur. Antwoorden van de gemeente lieten op zich wachten, als ze al kwamen, en afspraken met de wethouder werden tot vijf keer aan toe afgezegd. Ook werd een belangrijke mail die de gemeente zou versturen, nooit verzonden. Hierdoor bleef benodigde en beloofde informatie van de gemeente uit, waardoor bezwaartermijnen door Nitzsche niet werden gehaald.
Niet alleen
Toch is er inmiddels ook steun voor haar strijd, onder andere op sociale media zijn er veel reacties. Maar er is ook contact is geweest met de Vereniging Vrienden van het Spiegel die aangeeft dat er 'voorbeelden te over zijn' van uitzonderingen op de regels. Een rondje door het Spiegel laat inderdaad zien dat er wel wat bouwsels in voortuinen staan.
Ook werd de zaak in de raadsvergadering van de gemeente aangekaart door raadslid Claudia Weemhoff van Wij Gooise Meren. Haar fractie heeft gevraagd een voorzet te maken om het plaatsen van mantelzorgwoningen op te nemen in de omgevingsvisie. De bedoeling is om een discussie te openen om beleid te wijzigen.
Nitzsche zelf blijft strijdvaardig. Zij gaat eerst een ontheffing voor de sloop aanvragen om vervolgens in hoger beroep te gaan tegen de uitspraak van de bestuursrechter die feitelijk bepaald heeft dat het huisje weg moet. Haar vader heeft er in elk geval nooit van kunnen genieten; hij is tijdens alle formaliteiten overleden. Wel is Nitzsche blij dat hij de hele toestand niet mee heeft hoeven maken.
