In een loods vlakbij vliegveld Hilversum maakt Daan van Alkemade gebruiksvoorwerpen en kunst van weggegooide spullen. Hij loopt ervoor de diverse containers van Hilversum af, op zoek naar bruikbare materialen. Bij het inmiddels officiële Circulair Ambachtscentrum Opwaarts laten makers en herintredende ambachtslieden zien wat er zoal binnenkomt aan afgedankte spullen en wat zij er van weten te maken.
Van tevoren had van Alkemade het succes van zijn idee en initiatief niet kunnen vermoeden. Hij is nu twee en een half jaar bezig en mag vanuit de overheid nu officieel het predicaat circulair ambachtscentrum voeren.
Dit komt omdat hij aan alle voorwaarden voldoet: alle materialen worden hergebruikt maar er wordt ook van herintredende mankracht gebruik gemaakt. Zelfs een oude bus die ogenschijnlijk op diesel zou rijden, heeft altijd al op gas gereden.
"Als iets je raakt dan overstijgt het alles en dan mag je het kunst noemen"
Van Alkemade is enigszins te bescheiden om zichzelf een kunstenaar te noemen. Nadat hij een project voor Museum Beeld en Geluid had gemaakt, bleek een andere kunstenaar hierdoor geraakt. Hij wees van Alkemade er op dat 'als iets je raakt, dan overstijgt het alles en dan mag je het kunst noemen'.
Een blik in de loods laat naast kunst ook gebruiksvoorwerpen zien: van tafels tot stoelen en van lampen tot barbecues. Alles van hergebruikte materialen en soms niet de meest voor de hand liggende.
Vat vol inspiratie
Een herintredende lasser meldde zich bij de loods met de vraag of hij in de loods rustig weer kon wennen aan werken. Tot vreugde van Van Alkemade, want zo'n ambachtsman ontbrak nog in het team. Om meteen met een project te beginnen, kreeg de lasser een oud olievat.
Na enig gepeins, terwijl hij op zijn hurken voor de ton zat, ontstond het idee om van de ton een stoel te maken. Het werd meteen een driedelige tuinset met kleine stoeltjes. Het is een voorbeeld van de creativiteit van de medewerkers van het centrum, maar ook van het upcyclen van oude spullen.
Tekst gaat door onder de foto.
Ondertussen weten steeds meer mensen en organisaties van Alkemade te vinden om er hun afgedankte materialen naar toe te brengen. Maar het upcycle-centrum heeft ook steeds meer betalende klanten en niet de minste: Vliegveld Hilversum, Versa Welzijn, gemeente Hilversum en zo'n beetje alle tentoonstellingen van Museum Beeld en Geluid.
Dankzij deze grote klanten kan het centrum het nog steeds zonder subsidies af. Wel wordt de loods beschikbaar gesteld door de gemeente Hilversum.
Niet gratis maar niet duur
Ondanks dat er kunstwerken en meubilair verkocht worden en reparaties worden uitgevoerd, zul je niet snel prijskaartjes aantreffen in de loods. Je betaalt er naar wat je portemonnee kan dragen. Zo was er een dertienjarig meisje die verliefd was geworden op een designstoel. Haar ouders werden wat bleek om de neus, want die dachten het nooit te kunnen betalen.
Na 'stevig onderhandelen' heeft van Alkemade de stoel aan het meisje verkocht voor tien hele euro's. Maar vergis je niet: een handgemaakte nieuwe tafel, met hout van bomen van de Hoorneboegse heide, kan je misschien wel vierhonderd euro kosten.
Maar het kan soms zelfs zo zijn dat ze de gebrachte spullen weer weggeven, aan bijvoorbeeld mensen met een kleine beurs, iemand die na een echtscheiding opnieuw moet beginnen, of dat ze voor een heel schappelijk bedrag weer gerepareerd worden. Mensen worden er ongemakkelijk van als je het helemaal gratis doet, legt Van Alkemade de gunstige tarieven uit.
Jazzfornuis
Het draait dus om duurzaamheid en het recyclen, dan wel het upcyclen van oude spullen, weggeven of verkopen als er van iets ouds een nieuw product is gemaakt. In die laatste categorie zijn misschien wel de opvallendste een 'jazzfornuis', ofwel een oud gietijzeren fornuis met een draaitafel in plaats van een kookpit en de 'carbecue': een oud Trabantje dat nog tot barbecue getransformeerd moet worden.
