De Huizer schilder Cor van Tricht schildert de Goose landschappen in alle seizoenen en doet dat al ruim 60 jaar. Nu hij bijna 80 wordt, is er voor het eerst een echte expositie van zijn werken in het Huizer Museum.
Met heldere ogen die van nature op 'onderzoekend' staan en een grote glimlach ontvangt Cor van Tricht zijn bezoek. In zijn spreken en manier van doen, schuilt een zekere mate van bescheidenheid. De koffie en speculaas staan snel op tafel.
Helpen en repareren
Van Tricht vertelt dat hij ook eigenlijk een 'dienend' leven wil leiden. Vanuit een geloofsovertuiging maar ook vanuit zijn eigen bewogen verleden. Met die gedachte is hij dan ook tien jaar van zijn leven voorganger bij een kerk geweest.
In die rol heeft Van Tricht veel psychische bijstand verleend, omdat hij graag beschadigde zaken repareert en zo ook mensen. "Een gewond mens trekt aan", zegt de schilder hierover. "Je moet niet alleen mooi praten en zingen maar ook de handen uit de mouwen steken", vervolgt hij als hij het over naastenliefde en hulp aan anderen heeft.
"Het gaf voldoening om wat stuk is weer heel te maken. De menselijke ziel heeft af en toe ook restauratie nodig"
Het schilderen zit er al van jongs af aan in bij Van Tricht. Hij keek min of meer de kunst af bij zijn vader, die na werktijd schilderijen maakt. "Maar die smeerde maar gewoon wat aan", zegt hij over diens vaardigheden. Van Tricht is in alles wat hij doet autodidact. Dus uiteindelijk heeft hij zich ook het schilderen zelf aangeleerd.
Het maken van schilderijen was in eerste instantie een uitlaatklep voor de bewogen jeugd van Van Tricht. Zijn puberjaren kende donkere periodes, waar hij liever niet teveel over uitweidt. Van Tricht begon zijn werkzame leven als technisch illustrator, feitelijk deed hij de 'rotklusjes' voor een reclamebureau.
Dood in de pot
Om van die klusjes af te komen, solliciteerde de tot dan toe illustrator naar een functie als pottenbakker. De destijds aanwezige modelleur was bang voor zijn baan en besloot de nieuwe collega niets te leren. Snel nadat Van Tricht in dienst kwam, bleek het helemaal onmogelijk omdat de beste man het leven had gelaten op de werkplaats. De kunstenaar leerde zichzelf dus maar het vak van pottenbakken.
Nadat hij op 45-jarige leeftijd werd afgekeurd, omdat hij al die tijd het hele proces van pottenbakken alleen deed en dit lichamelijk zijn tol had geëist, werd Van Tricht restaurateur. Oude en vieze schilderijen kregen dankzij hem hun glans en waarde weer terug. "Het gaf voldoening om wat stuk is weer heel te maken. De menselijke ziel heeft af en toe ook restauratie nodig", zegt hij over de wens om dingen te kunnen repareren.
Tekst gaat door onder de foto
Door de verkoop van een schilderij ergens in de jaren zestig lukte het Van Tricht een lening af te sluiten om zijn huidige woning te kopen. Zijn atelier heeft hij in huis. De ruim zestig jaar dat de schilder in 't Gooi woont, zijn goed te zien in zijn werken: veel fraaie dorpsgezichten en Gooise landschappen. Herkenbaar voor iedereen die een tijdje in deze streek heeft doorgebracht.
Eerste expositie?
Nu hij de 80 nadert, is het tijd voor een eerste echte expositie in het Huizer Museum. Directeur Christian Pfeiffer vond het belangrijk een ruimte in het museum te wijden aan zowel de werken als het leven van de schilder, pottenbakker, restaurateur en dichter. Het is onmogelijk om alles te tonen, omdat hij alleen al zo'n 200 schilderijen heeft gemaakt.
Stiekem heeft Van Tricht eigenlijk een keer eerder een expositie gehad: toen hij negentien was exposeerde hij zijn werken in een kraakpand. Helaas kreeg de kunstenaar enige kritiek te verduren en besloot daarop nooit meer te exposeren.
Tegenwoordig kan hij prima tegen kritiek en doet hij er zelfs graag aan mee, laat hij lachend weten. Een dure meneer die niet wist dat hij de maker van een werk was, riep: "Infantiel geschilderd!" Van Tricht ging naast de man staan en gaf hem volkomen gelijk.
