‘Kom maar, hoor!’ Het zijn gevleugelde woorden in Hilversum en ze behoren toe aan Alardus (Nardus) Schoten oftewel Nannes, de bekendste zwerver die Hilversum ooit heeft gehad. Vandaag gaat in het centrum van de mediastad een café open dat zijn naam draagt.
Nannes was een bekend gezicht in Hilversum. In 2010 overleed hij op 80-jarige leeftijd. Een behoorlijke leeftijd voor iemand die we nu zouden karakteriseren als ‘zorgmijder’. Nannes wilde geen medische zorg, ook al liep hij met lelijke wonden aan zijn voeten over straat.
"Dat was soms best onsmakelijk om te zien. Mensen herinneren hem vaak als de zwerver die met ontbloot bovenlijf rondliep." Aan het woord is Kees van Aggelen, amateurhistoricus in Hilversum en hij kent Nannes nog uit zijn jeugdjaren.
"Nannes was schillenboer. Hij stond op de bok van zijn kar en samen met zijn paard haalde overal de resten op, schillen natuurlijk, maar ook oud brood, groente- en fruitafval. Als hij honger had dan at hij het oude brood zo vanuit de kar. Al het afval ging naar een boer aan de Egelshoek, maar op enig moment verdween het beroep van schillenboer."
Inparkeren
Nannes ‘verdiende’ zijn geld later met het helpen inparkeren van auto’s voor het oude postkantoor aan Oude Torenstraat. "Kom maar, hoor!" riep hij dan terwijl hij de auto’s in de smalle parkeerstrook hielp. Dat ging helaas ook wel eens mis en pakte de auto toch een bumpertje mee. Tot zijn grote pret.
Van Aggelen: "Geld nam hij aan, maar een broodje weigerde hij. Gooide je dit in de prullenbak dan viste hij dat er later uit. Ik werkte in mijn studententijd op het postkantoor. Hij sprak wat ouderwets Nederlands, weet ik nog. Hij zei bijvoorbeeld geen ‘krant’, maar ‘courant’. Misschien dat daarom later ook geruchten gingen dat hij eigenlijk een geflipte ingenieur was."
In de winter sliep Nannes in het schuurtje van een alleenstaande oudere dame in de Boombergwijk in Hilversum. De laatste jaren van zijn leven had hij een caravan van sociaal pension De Cocon aan de Anthony Fokkerweg. Nannes werd begraven op de begraafplaats aan de Bosdrift. Van Aggelen heeft zich ingezet voor een grafsteen, een zwerfkei. "Dat vond ik toepasselijk, een kei is een bijzondere, historische grafsteen die teruggaat tot de prehistorie."
Nannes wilde niet gefotografeerd of gefilmd worden, daardoor is er weinig beeldmateriaal van hem. Dit is één van de weinige beelden van Nannes op film:
NH heeft geprobeerd de rechthebbenden van dit beeldmateriaal te achterhalen. Mocht u van mening zijn dat deze beelden uw rechtmatige eigendom zijn, meldt u zich dan bij NH.
