Wies (34) maakt zelfdoding bespreekbaar, kunstwerk helpt haar

Wies Klarenbeek uit Hilversum voerde een stille strijd met zichzelf: ze was vaak eenzaam, worstelde jarenlang onder de radar met anorexia en werd depressief.

Uit het leven stappen leek op een bepaald moment in haar leven een uitweg, maar haar suïcidepoging mislukte. Nu zet ze haar ervaring in om jongeren, die stilletjes strijden met gedachtes over zelfdoding, te helpen.

De weg naar succes

In het hoofd van Wies was de weg naar succes altijd zaligmakend. Ze moest en zou carrière maken en succesvol zijn. "Daar haalde ik zelfvertrouwen uit", vertelt ze. Maar toen Wies zich na haar studie voor het eerst op de arbeidsmarkt begaf, smolten haar dromen als sneeuw voor de zon en werd ze met haar neus op de feiten gedrukt. "Er was geen baan te vinden. Ik kwam nergens tussen."

Afwijzing na afwijzing haalde bij Wies oude jeugdtrauma’s naar boven. "Het gevoel van weggepest worden en nergens bij horen." Zowel op de basisschool als de middelbare school werd ze door haar klasgenoten gepest.

Diepen dalen

Uiteindelijk vond ze na tientallen sollicitaties wel een baan. Maar omdat ze ook kampte met anorexia, werd werken voor haar nagenoeg onmogelijk. Haar leven werd beheerst door de ziekte. Toen haar contract na een jaar niet werd verlengd, kwam ze in een negatieve spiraal waarbij haar zelfmoordgedachtes overheersend werden.

Tekst loopt door onder de foto.

Op een bepaald moment sloegen die gedachtes om naar het maken van plannen. En net als haar dwangmatige doel naar succes in het hele leven, moesten haar plannen ook zo succesvol mogelijk zijn. "Ik wist van mezelf: ik wil echt dood."

'Er knapte iets'

Op een regenachtige zaterdag, drie dagen voor de feestdagen, zou Wies eigenlijk een motorrijles hebben: "Ik kan me de dag zelf nog heel goed herinneren", vertelt ze aan haar keukentafel. Maar die rijles ging niet door en toen zat ze alleen thuis.

"Ik voelde me heel alleen en heb toen een aantal mensen gevraagd om wat af te spreken, maar die hadden allemaal geen tijd. Toen knapte er iets. Ik dacht: zie je nou wel, niemand wil wat met me. Daarna ben ik de deur uitgegaan."

Haar afscheidsbrief lag al klaar en ze wist precies welke kant ze op ging, want in de weken ervoor had ze alles tot in de puntjes voorbereid. "Het klinkt heel gek, maar het moest gewoon zo succesvol mogelijk zijn."

Falen is succes

Uiteindelijk mislukte haar zelfmoordpoging. Ze vertelde haar ouders daarna alles. Na jaren intensieve therapie begon ze met vrijwilligerswerk op een manege voor mensen met een verstandelijke beperking. "Daar heb ik mijn plezier in het leven teruggevonden en ben ik gaan accepteren dat ik iets moest doen wat ik leuk vind, in plaats van carrière willen maken."

Tekst loopt door onder de foto.

Nu is Wies een van de initiatiefnemers, die ervoor heeft gezorgd dat het kunstwerk Stille Strijd naar Hilversum komt. "Er wordt niet makkelijk over suïcide gepraat." En dat is precies wat het beeld wel bespreekbaar moet maken.

Het advies van een ervaringsdeskundige? "Het gesprek aangaan, benoemen dat je ziet dat het niet goed gaat met iemand", zegt Wies. Ook degene die kampt met gedachtes over zelfmoord, moet volgens haar echt gaan praten. "Ga praten, zoek hulp, neem iemand in vertrouwen en wacht niet te lang. Want die gedachtes zuigen je echt naar binnen toe."