Oekraïense expats helpen bij opvang vluchtelingen in Hilversum: "Vertellen hoe het hier werkt"

Oleksii Bartashevych, geboren Oekraïner, en Wit-Rus Andrei Sharafullin zijn twee van die belangrijke vrijwilligers, die zich hebben aangemeld en veel tijd steken in de hulp en opvang van de vluchtelingen. Het tweetal is onderdeel van het informatieteam. Daarmee zorgen zij voor de communicatie tussen de vrijwilligers zelf, met de vluchtelingen en verstrekken informatie naar de lokale gemeenschap.

Social media

Die informatievoorziening verloopt onder meer via WhatsApp-groepen en social media. Via deze weg wordt bijvoorbeeld bekendgemaakt wat nodig is aan de Heuvellaan 50, waar honderden vluchtelingen zijn opgevangen. Dat varieert van kleding tot aan onderwijs. Maar ook communiceren zij over andere initiatieven zodat iedereen goed op de hoogte is van speelt en wat er loopt. 

Tegelijkertijd werken de Hilversumse Oekraïners en Russischtaligen als tolk. Juist omdat zij de taal spreken en de cultuur en de mentaliteit kennen, kunnen zij sneller het vertrouwen winnen van de gevluchte mensen, peilen hoe met hen gaat en waar behoefte aan is. Maar ook kunnen ze duiden waar de Oekraïeners terecht zijn gekomen en hoe het hier werkt.

Naar de grens

Nadat Rusland Oekraïne binnenviel, een oorlog die beiden niet verwacht hadden, lag hun focus op hulp aan de Oekraïners. Samen met zijn vrouw was Sharafullin bezig met donaties en het verzamelen van spullen en kleding voor de mensen die op de vlucht waren.

Bartashevych demonstreerde onder meer in Den Haag tegen de oorlog. Tevens pakte hij zelfs de auto, volgepakt met spullen, en reed naar de Oekraïens-Poolse grens. Daar haalde hij gelijk zijn moeder en dochter op die er een helse reis van een week uit Kiev erop hadden zitten. 

Tekst gaat hieronder verder

Toen duidelijk werd dat Hilversum vluchtelingen op ging vangen, bleef het gevoel om te helpen bij beiden overheersen. "Ik dacht dat het goed was om iets te doen. Daarom zocht ik contact met de gemeente. 

Spreekwoordelijke brug

De twee zien zichzelf niet als bruggenbouwers. Dat is niet even teveel eer. Als zij een steentje kunnen bijdragen aan het bouwen van die spreekwoordelijke brug is dat al heel wat. "Er zijn veel verschillen tussen beiden. Ik wil graag uitleggen hoe het hier werkt en meewerken aan een zo'n vlekkeloos mogelijke integratie. En ik wil de Nederlandse samenleving laten weten wat er aan de hand is in Oekraïne", merkt Bartashevych op. 

Een simpel voorbeeld van een verschil is dat Nederlanders over het algemeen netjes in rij blijven staan bij de bakker en op hun beurt wachten. In Oekraïne gaat dat anders. Ook staat sport en kunst en cultuur niet zo hoog op het lijstje van bezigheden, zoals hier. De focus ligt vooral op werk en de familie.

Brood op de plank

Volgens Sharafullin heeft dat te maken met zeer moeizame economie van de afgelopen vijftien, twintig jaar. Zorgen voor brood op de plank voor het gezin is de prioriteit. Daar gaat veel tijd inzitten. Daarnaast is er daardoor bij velen ook niet zoveel geld en/of tijd voor sport of kunst en cultuur. 

Tekst gaat hieronder verder

Structuur zien te krijgen, is de grootste opdracht. Juist omdat de opvang zo breed en complex is, vinden Bartashevych en Sharafullin het belangrijk dat er goed overzicht is. Vanuit de gemeente ontbrak dat die structuur menen de twee.

Centraal punt

Nu Hilversummers.nl is gevraagd door burgemeester Gerhard van den Top om het centrale punt zijn voor de hulp aan de vluchtelingen is dat verbeterd. Vertegenwoordigers van de gemeente zijn enthousiast over de hulp van vrijwilligers en staan ​​klaar om mee te werken, is hun ervaring nu.

Er zijn meerdere 'focusinitiatieven' ontstaan, waarbij betrokken Hilversummers samenwerken met Oekraïense en Russische expats. Naast informatievoorziening gebeurt dat bijvoorbeeld op het gebied inzameling van spullen, onderwijs, huisvesting en werk, sportactiviteiten en kunst en cultuur.

Eerste inventarisatie

Nu de organisatie vanuit de Hilversumse samenleving vorm krijgt, kunnen de mensen van de informatiegroep ook langzaam polsen wat de Oekraïners hier zouden willen doen. Uit een eerste inventarisatie blijkt onder meer dat 91 procent hier aan het werk wil. Negen op de tien wil Engels en/of Nederlands leren, 72 procent wil iets educatiefs doen en 60 procent voelt wel voor vrijwilligerswerk. 

Sharafullin en Bartashevych bespeuren heel veel enthousiasme vanuit de Hilversumse gemeenschap om te helpen. Hartverwarmend vinden ze dat. Bartashevych vraagt hierbij wel om de balans in de gaten te houden. Hij stelt dat de 30.000 vluchtelingen, die nu in Nederland zijn, veel aandacht en hulp krijgen, terwijl er nog 35 miljoen Oekraïners in hun eigen land zijn en die ook hulp nodig hebben. De focus is niet in verhouding, vindt hij. 

Dierenvoeding

"Waar leg je de nadruk op? Ik snap dat het makkelijker is om de persoon die je voor je ziet te helpen, maar laten we vooral de mensen in Oekraïne niet vergeten", zegt hij vanuit zijn hart. Hulp bieden kan door geld te schenken. Zelf heeft hij een inzameling gehouden voor een vriendin van hem die geld nodig heeft om eten voor de dieren te kopen. Hij merkt dat het animo daar veel minder voor is, ook al omdat velen al gestort hebben aan Giro 555. 

Hij snapt dat er schroom is om geld te doneren aan grote stichtingen of goede doelen. De vraag rijst toch altijd of het geld inderdaad op de beloofde bestemming terecht komt. In Bartashevychns optiek zijn er genoeg middelgrote en concrete organisaties die mensen simpel kunnen helpen. Zelf heeft hij online entreekaarten gekocht voor dierentuinen in Oekraïne.