Oudere jongeren, jongere ouderen en mensen die nóg iets ouder zijn, uit de dorpen en de omgeving van Laren, Blaricum en Eemnes, kunnen al bijna twee jaar terecht bij de Derde Helft-BEL': een groep vrijwilligers die activiteiten 'voor en door-55 plussers' organiseert.
"Het begon allemaal met een initiatief voor walking football: voetballen voor ouderen, waarbij de sporters alleen lopen en niet rennen", vertelt John Timmerman. Hij is 'derde helfter' van het eerste uur. Via de landelijke campagne Derde Helft en met ondersteuning van het Ouderenfonds, begon hij met het verzamelen van mensen om zich heen die activiteiten voor senioren konden begeleiden. Hoewel senior nog een rekbaar begrip is: de leeftijden van de leden variëren van 50 tot 91.
Nog een club erbij?
In eerste instantie had John er een hard hoofd in: "Er zijn al genoeg clubs in de buurt", zegt hij over de mogelijkheden die ouderen in de omgeving hebben. Maar de aantallen groeiden toch; van acht mensen in het begin naar een dikke 80 man die nu elke dinsdag iets leuks komen doen. Van wandelen tot walking football en van klaverjassen tot koken voor mannen. Ook kun je er op z'n Frans elke week een balletje gooien.
"Er zijn nog geen dooien gevallen"
Toen de slechtziende Irmy Vos met haar man Jacques een keer kwam jeu de boulen, werden ze gegrepen door de saamhorigheid, maar ook door het vrijblijvende karakter van alle spelletjes, sporten en sociale gelegenheden van de Derde Helft-BEL.
Wat ook meespeelde: de zichtbeperking van Irmy was geen enkel probleem. "Mensen staan te zwaaien en aanwijzingen te geven als ik moet gooien", vertelt de enthousiaste marketing manager van de club. Want Irmy neemt onder andere alle social media uitingen, nieuwsbrieven en flyers voor haar rekening.
Over het feit dat zij amper iets ziet als ze staat te gooien met een zware bal zegt haar man Jacques lachend: "Er zijn nog geen dooien gevallen."
Klootschieten
Jacques is ondertussen gebombardeerd tot voorzitter en met nog een groepje enthousiaste ouderen vormen ze met zijn zessen 'het bestuurtje', zoals John het noemt. De rest van de organisatie bestaat uit een wisselend aantal vrijwilligers. En het moet ook vooral vrijwillig en laagdrempelig zijn, benadrukt het drietal. Je betaalt maar 3,50 euro als je deel wilt nemen en daar krijg je ook nog een kop koffie voor.
De ruimte of speelvelden waar alles gebeurt, is door SV Laren aangeboden. "Het is een supermooi complex met een prachtige ligging", zegt John. En niet alle 85 deelnemers op dinsdag zijn tegelijk aanwezig: de een wandelt, de ander schiet bijvoorbeeld kloot. Klootschieten is een nieuwe activiteit bij de club die overgewaaid is uit Twente. Je hebt er lange landwegen voor nodig maar, 'dat kan in de Laarder Eng heel goed', vertelt Jacques.
De laagdrempeligheid, de lage kosten, de vrijblijvendheid en het feit dat een fysieke beperking niet tot nauwelijks een rol speelt, zijn redenen dat de club nog steeds groeit met een of twee leden per week. En vanwege de spreiding van de activiteiten is de rek er voorlopig niet uit. Veel meer gezamenlijke kookcursussen, diners of andere spin offs, zoals John ze noemt, gaan nog de revue passeren.
De eerste date
Inmiddels komt meer dan 80 procent van de mensen terug, na een eerste keer geweest te zijn. Irmy vertelt nog dat er best veel ouderen komen om de eenzaamheid te verdrijven. Bijvoorbeeld na het verlies van een partner.
Op de vraag of door het gezamenlijk ondernemen van dingen er niet ook romances opbloeien, zegt ze: "De eerste dates zijn al geweest en de eerste relatie is ook al ontstaan". Niet dat dat het doel is van de club, maar het is mooi meegenomen.
